Wat ik het meeste miste in Corona? Niet het restaurant. Niet de shoppingstraten, al hou ik wel van levendige, bruisende stadskernen. Maar de vrijheid.
Plots mocht je niet meer kiezen wat je deed. De rijkdom van het sociale leven was verdwenen. Men plooide terug op zijn eigen bubbel. Er was tijd en die tijd kon je enkel met slow living invullen En met poetsen. En ik hield enorm van onze bubbel in het weekend maar het elke dag telewerken toonde al gauw nadelen.
En dus, wat miste ik: de mensen. Zoals ik al in mijn post op Instagram aangaf: drie maanden werkte ik van thuis uit, zoals zovelen. Mijn job bestaat voor 85% van de tijd uit vergaderen. Dus Skype, Zoom, Google Hangout en Teams kwamen hun plaatsje in mijn agenda veroveren. Om echter de bandbreedte van het bedrijfsnetwerk te sparen, bepaalde momenten zaten we met 9000 op datzelfde netwerk, mochten we geen video.
Dus ik praatte en luisterde, tot grote verwondering van de kinderen, tegen een zwart scherm. Volle focus op de stem, want de lichaamstaal viel weg. Delicate onderwerpen moesten op afstand in plaats van bij een koffie. Neteligheden kon je niet omzichtig aanpakken, ik moest erdoor zoals met grote kaplaarzen door een moeras. Ik kon niet langer met een glimlach een boodschap verzachten en collega’s waren verplicht om er niet omheen te draaien en moesten hun onbehagen leren durven uitspreken. Het project waarop ik werk, is gevoelig en dekt verborgen agenda’s af. Mensen zoeken en kijken achter de woorden, maar nu was daar enkel het zwarte scherm. Dag na dag.
Dus ja, die gesprekken, wat ben ik blij dat die terugkeren. Om de “social distancing” te respecteren, keren we slechts enkele dagen per week terug. Maximaal gaan we die inzetten om de lijst moeilijke gesprekken af te vinken. Het zijn gesprekken met anderen die mij energie geven. Ik kan niet gaan zitten denken. Ik denk al babbelend en kom zo op ideeën. Dus daarom ben ik blij dat ik weer richting Brussel mag. En ook wel omdat ik geniet van de volwassenenpraat. Van kunnen denken. Van gedachten kunnen afwerken. Wat een plezier.
Je weet pas wat je had als je het moet missen.