Een tijdje geleden schreef ik dat ik veel voor-kook. Mealprepping… Wablieft? Mealprepping houdt in dat je in blokken kookt voor de dagen die komen. Het vergt wat voorbereiding en discipline maar het heeft veel voordelen.
Waarom mealprepping?
Het begon met de overgang naar de kleuterklas. Na een lange klas- en werkdag zochten we vooral een manier om op een rustige manier te kunnen eten. De kinderen waren op hun best als ze elke avond net voor 19u het licht uitdeden. Vroege slapers dus, want vroege vogels (en geloof me, later in bed steken helpt hier geen zier). Mijn ervaring was overigens ook dat dit hen minder vatbaar maakt voor schoolmicroben.
Het startte met de overgang van crèche naar kleuterklas. De kinderen kwamen echter thuis net na 18u, ten vroegste. In een uur tijd hen eten geven en warm koken voor onszelf: ik was een kip zonder kop. Zelf pas na hun bedtijd beginnen aan het eten was moeilijk, zelf vroege slapers zijnde (ik sta om half zes op) en genieten van dat uurtje met de kinderen lukte niet.
Omdat mijn echtgenoot niet over de luxe beschikt van een bedrijfsrestaurant en ik het wel nog steeds belangrijk vind voor de gezondheid en de portemonnee dat hij zelfgekookt eet, ging ik dus over op “voor-koken”.
Hoe dit aanpakken?
- Een goede diepvriezer is altijd het startpunt. Samen met goede duurzame bewaardozen en -borden. Alvast excuses voor de rampfoto, heeft iemand een toonbare potjeskast?
- Een makkelijke voor de hand liggende tip: kook in grotere hoeveelheden. Natuurlijk zijn bolognaisesaus (met of zonder pasta), lasagna en macaroni de klassiekers maar hier wordt ook chili sin en chili con carne in grote porties gemaakt, alsook bloemkool in kaassaus en prei-gehaktschotel.
- Je kan veel invriezen. Probeer gewoon. Wat nergens meer naar smaakt, zijn gekookte aardappelen en courgettes. Gerechten met die ingrediënten worden in de koelkast bewaard en in het begin van de week op het menu gezet. Andere zaken vliegen zonder schrik de diepvries in. Alleen bij het bakken van je vlees dien je er rekening mee te houden dat dit nog even verder “bakt” bij het heropwarmen en dat je het dus niet te ver laat garen.
- Je gaat niet dood van wat herhaling. Liever twee keer in een week hetzelfde maar vers, dan fastfood of traiteureten. Mijn man krijgt op maandag wel eens de kopie van de zaterdag mee en op woensdag misschien dit van de zondag. Geef er een twist aan door andere groentjes of een stukje vis uit de diepvries met dezelfde pasta. Zet dat dan enkele weken niet meer op het menu en je hebt evengoed een gevarieerd eetpatroon.
- Plannen. Uiteraard. Op vrijdagavond plan ik het weekmenu (zie ook hier voor handige sjablonen) en op zaterdagochtend wordt de koelkast en de voorraadkast aangevuld.
Daarna ga ik ermee aan de slag: het fornuis draait op volle toeren op zaterdag- en zondagochtend. Als ik van thuis werk (en dus vroeger thuis ben) zou ik ook eens koken maar anders wordt hier eigenlijk niet gekookt van maandag tot vrijdag. Onverwachte restjes gaan de diepvries in voor later en ik hou een register bij van wat wanneer en hoe het die lades in wordt geschoven. Dat klinkt wel heel erg boekhoud-achtig maar anders weet ik echt niet meer wat die bevroren massa is (moet ik daar nu nog vlees bijgeven of zit dat er al in?).
Wat zijn de voordelen hiervan?
- De eerste die op een werkdag thuiskomt, dekt de tafel voor een broodmaaltijd met rauwkost of soep (meestal ik dus). Opruimen en klaarzetten voor de volgende dag, dat gebeurt pas als ze in bed zitten. Zo kan je met volle aandacht naar hun verhalen luisteren. Soms maak ik hun brooddozen al klaar in plaats van te eten, zodat ik dan pas zelf eet als mijn echtgenoot thuiskomt (romantisch diner 😉 ). Het punt is vooral: ik zit bij hen aan tafel, in plaats van aan het fornuis te staan.
- Je spaart eten uit: restjes worden hier doorgaans altijd gerecycleerd in een andere vorm, later die week/maand.
- Je spaart energie: je kookt in één keer en wast enkel af in het weekend. Heel de werkweek blijft de keuken netjes onaangeroerd.
Gezien mijn echtgenoot met veel liefde en graagte de boodschappen doet op zaterdag, is voor ons zo’n foodbox geen oplossing. Het was het koken dat erbij inschoot en nu doen we al vijf jaar aan mealprepping. Eens je het gewoon bent, verloopt dit vlotter en makkelijker dan het lijkt.
Al geef ik wel toe, als ik dan eens moet koken voor één keer, dan heb ik plots wel weinig om handen.
Hoe lossen jullie de avondspits op?